77. rocznica mordu w Krasowie-Częstkach

17 lipca odbyły się uroczystości upamiętniające 77. rocznicę pacyfikacji wsi Krasowo-Częstki. Jak co roku społeczność Gminy Nowe Piekuty zgromadziła się przy kaplicy-mauzoleum, wzniesionej w miejscu masowej egzekucji, by uczcić pamięć zamordowanych 1943 roku mieszkańców wsi. Mszę Świętą w intencji zamordowanych sprawował ks. bp. Tadeusz Bronakowski. W imieniu Zarządu oraz Rady Powiatu Wysokomazowieckiego kwiaty na grobach ofiar złożyli Starosta Wysokomazowiecki, Bogdan Zieliński oraz Wicestarosta, Waldemar Kikolski.
Pacyfikacja wsi Krasowo – Częstki była zemstą za śmierć 8 żandarmów niemieckich, którzy zginęli w potyczce z oddziałem partyzanckim Armii Krajowej dowodzonym przez Tadeusza Westwala, ps. „Ostroga”, „Karaś”. Wydarzenie to miało miejsce 11 lipca 1943 roku. Kilka godzin później w gabinecie szefa gestapo na Białostocczyźnie odbyło się spotkanie, na którym została podjęta decyzja o zagładzie Krasowa-Częstek – wieś ta została wybrana ze względu na to, że była największa w okolicy. Przed świtem 17 lipca 1943 roku oddziały żandarmerii SS i wermachtu po otoczeniu podwójnym pierścieniem wkroczyły do wsi spędzając jej mieszkańców do stodoły Państwa Jankowskich. W międzyczasie przeprowadzono całkowitą grabież mienia, które wywożono wozami. Następnie wymordowano wszystkich schwytanych mieszkańców: 97 dzieci, 89 kobiet i 71 mężczyzn. W zbrodni łącznie zginęło 257 osób. Ocalało 24 mieszkańców Krasowa – Częstek, którym udało się uciec bądź przebywali poza wsią. Po dokonanym rabunku i masakrze wieś została spalona.
- Dzięki naszej wierze możemy patrzeć na zbrodnię, która dokonała się na tej ziemi przed laty w innym świetle - mówił ks. bp. Tadeusz Bronakowski podczas homilii. - Chrześcijańska nadzieja pozwala nam podnieść serca i oczy ponad zemstę, ludzką bezradność, ponad niezrozumienie i gorycz. Pozwala nam kierować wzrok ku wieczności, do której powołane zostały wszystkie ofiary tej zbrodni. Nasza dzisiejsza Eucharystia jest nie tylko znakiem pamięci ale przede wszystkim okazją do modlitwy, aby wszechmogący Bóg przyjął ich wszystkich do Swojego Domu.
Podczas Mszy Świętej dokonano poświęcenia tablic z nazwiskami ofiar pacyfikacji wsi.