Uczniowie ZSOiZ w Czyżewie uczcili 101. Rocznicę Odzyskania Niepodległości przez Polskę
Dnia 8 listopada 2019 roku w Zespole Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w Czyżewie odbył się uroczysty apel z okazji 101. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Całą uroczystość rozpoczęło wspólne odśpiewanie hymnu Polski. Tym samym społeczność szkoły włączyła się w akcję „Szkoła do hymnu”, który rozbrzmiał w całej Polsce o godzinie 11:11. „Mazurka Dąbrowskiego” odśpiewano w obecności pocztów sztandarowych: sztandaru szkoły oraz sztandaru Narodowych Sił Zbrojnych.
Następnie Pan Dyrektor Przemysław Uszyński serdecznie powitał wszystkich zebranych w tym wyjątkowym dla nas Polaków dniu, a w szczególności księdza kanonika Eugeniusza Sochackiego, proboszcza parafii czyżewskiej.
Pan Dyrektor w swoim przemówieniu podkreślił istotną rolę patriotyzmu w naszym życiu. Zaakcentował potrzebę miłości do ojczyzny w życiu młodego pokolenia. Zaznaczył, że powinniśmy być dumni ze swojej polskości. Zarówno pan Dyrektor, jak i ksiądz kanonik Eugeniusz Sochacki odnieśli się nie tylko do historii Polski, ale również do czasów współczesnych. Mówili o naszej małej ojczyźnie, którą tworzą: szkoła, rodzina, miejscowości, w których żyjemy. Należy być dumnym ze swojej małej ojczyzny, szanować ją i dbać o nią.
Apel uświetnił (zarówno w szkole jak i podczas uroczystości 11 listopada w GOK-u w Czyżewie) montaż słowno-muzyczny przygotowany przez uczniów szkoły pod opieką pań: Anety Piotrowskiej i Anety Grądzkiej. Młodzież zaprezentowała wiersze i piosenki, mówiące o Polsce jako kraju, który wiele wycierpiał w drodze do wolności oraz o Polsce jako ojczyźnie, która jest kochana i szanowana przez nas, Polaków.
Zanim rozpoczęła się część artystyczna w Gminnym Ośrodku Kultury w Czyżewie, uczeń szkoły Jakub Murawski odebrał nagrodę za zajęcie I miejsca w XI Konkursie Wiedzy Historycznej pod patronatem Burmistrza Czyżewa pn. „Czyżew i okolice w Wojnie Obronnej 1939roku”. Serdecznie gratulujemy!
Ojczyzno
Ja do ciebie powrócę szmerem wody źródlanej,
Tą piosenką, co nucą serca gdzieś zakochanych.
Ja do ciebie powrócę szronem biało-srebrzystym,
Kryształową narzutą czy powietrzem czystym.
Ja do ciebie powrócę wonią łąki kwitnącej,
Tą jutrzenką, co rzuca pierwszy promień gorący.
Ja do ciebie powrócę wtórem liści alei,
Tylko czas niech nie skraca mej gasnącej nadziei.
Niech mnie życie nie smuci, nie rozżala deszcz rzewny,
Ja do ciebie powrócę, ma Ojczyzno – na pewno.